25 Ağustos 2010 Çarşamba

Depresyonda da değilim niye zayıflıyorum ? Ve niye sevinmiyorum ?!

Bence ezberlediniz artık. O yüzden 'ayrıldık' demeyeceğim. Ya da dedim mi ? Evet demişim. Neyse bu son olsun o zaman. Normalde ben balık etli bişeydim. Balık etli değil abi bildiğin şişkoydum ben. Boyum uzun diye pek göstermiyodum,uzaktan. Bir bacak vardı bende maşallah beton. Kısa bişey giymeye utanırdım milletin göz zevki bozulmasın diye. Bi ara öyle takıntı yapmıştım ki, boynuma 'çevreye verdiğim rahatsızlıkta dolayı özür dilerim.' yazılı bi karton falan asmayı düşünüyodum. Ama bişey oldu bana bi güven geldi bu yaz böyle mini mini şortlar elbileseler falan giymeye başladım. Ama hala şişkoyum. Gerçi senenin başından yaza kadar bi 4 5 kilo vermiştim. Ama yinede basen kısmında bi görüntü bozukluğu mevcuttu hani. Neyse sonra çalışmaya başladım,ayrıldık falan derken bi baktım eve gelen misafirler,uzun süredir görüşmediğim arkadaşlarım beni görünce "ayy sen zayıflamışsıııaan" demeye başladılar. Gidiyorum aynaya bakıyorum, yok lan o koca göt hala yerinde,dur bakim göbeğim gitmiş sanki benim, anaa valla gitmiş falan tarzında kendi kendime konuşmaya başlar oldum ama bu sırada tartıya çıkmak hiç aklıma gelmedi,neden bilmiyorum. Yaklaşık 1 haftadır falan doğru dürüst yemek yemiyorum. Sıcaktan falan diyorum anneme ama aslında canım istemiyo,sinir stres sahibi olunca,onun yüzünden(!). Neyse, bugün odamı baştan yarattım derken birden tartı ilişti gözüme. Dur lan bi çıkim bakim neymiş harbiden kilo vermişmiyim. Bi çıktım..
Hiiiyyyy inanmıyooruummm kilooo vermişiiiim !! Yaşasııın !! Yemek yemycem artık.
Bu da benim diyet anlayışım oluyur..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.