¤

Bazen her zamankinden daha fazla yalnız hissediyorum. Başım yastıkla buluştuğu an başlıyor sanrılar.
Olur olmadık yerlerde ağlar oldum mesela.
Senin o tanıdığın Melis'e çok uzağım artık.
Artık daha yabani, daha hırçınım; dışımda tabii. İçim hala ürkek bir kuş, senin hep dediğin gibi.
Bir şeyler var benimle konuşan, biliyorum.
Sana anlatsam;
"Delirmişsin sen. Siktir git başımdan." derdin.
Bana hiçbir zaman inanmamıştın ki, buna da inanmazdın.
Ama varlar.
Yani,
bilmiyorum.
Belki de yoklar.
Belki de kafamın içindeler.
Ama bir şeyler görüyorum.
Bir şeyler duyuyorum, hissediyorum.
Neyse.
Korkuyorum. Ve bunalıyorum.
Kurtulmak istiyorum, her şeyden.
Uzaklaşmak isterdim hep.
Artık yakınlaşmak istiyorum.
Annemi özledim.