Televizyon dünyası ve ayrılıklar neden kötü alışkanlıkları başlatır ki ?

Öncelikle kendimden bahsediyim aslında size. Ben daha gençliğinin baharında,uzun,hoş(güzel değilim ama hoşum :p),sempatik ama bazende çok antipatiğimdir,doğru adamı bulduğunu sanırken terk edilmiş,her şeye rağmen hayat mücadelesinde yılmayan,kendi halinde bi tipim. Müzik dinlemeyi çok severim,resim de yaparım,gezmeyeee.. bayılırıımm.. Çikolata.. Tek aşkım.Djarum yeni katıldı listeme. Cherry'sini çok sevdim.Ve lafları uzatmaya bayılırım. Şu an yaptığım gibi. Aslında bahsetmek istediğim asıl konu... Bence baştan alalım.
Ben bi 2 ay kadar önce çalışmaya başladım. Ablam yönetmen.Hani şu showda doktorlar vardı bide kahramanlar falan.. Heh işte şimdide yine showda teaserı dönen Lale Devri dizisinin yönetmenliğini yapıyo. Bende radyo-tv okuyan bir öğrenci olaraktan kendimi çalışma hayatına atamaya uygun gördüm. Önceden de giderdim ama arada bir falan. Neyse ben gittim ilk gün.. Ablamın kıçından ayrılmıyorum. Ben pek sevmem böyle yeni ortam yeni insanlar falan. Aslında severim ama 5 kişiyi geçmezse severim. E tabi orası set olduğu için 70 kişi.. Bide yönetmenin arabasından inince "kim lan bu şanslı orospu" falan oluyo bazıları. Bildiğin gözlerinden okunuyo. Hatta dudaklarından da okunuyo.. Neyse. Gittik,ablam beni ortalığa tanıttı "bu benim kardeşim bundan sonra bizimle çalışcak onu çalıştırın." dedi ve gitti .. Merhaba falan fistan tanışma faslı işte zaten ben bütün setle tanışana kadar akşam oldu. Tanışma replikleri de hep aynı adım,okulumun adı,yaşım,ne okuduğum. Sonra neyse bikaç gün gittim geldim falan sonra ben bi soğudum işten aslında soğumak değil de istek gelmedi. Kaytardım haftalarca falan. Ablam küstü bana. Bide zaten işe başladıktan 15-20 gün sonra adı lazım değille aramız bozuldu falan derken ben işi mişi unuttum iyice hayattan soğudum. Neyse o kadar ayrıntıya gerek olmadığını düşünürken şimdi.. Ben düşündüm taşındım. Napıyorum ben ya gibisinden. Bi silkelendim. Sonra işe düzenli olarak gitmeye başladım. Setteki insanlara daha güler yüzlü oldum bi kaynaşma aşaması falan derken aha bi baktım bildiğin reji olmuşum lan ben.Settekilerle abi abla sürüp giderken(tabi o sırada adı lazım değille daha da kötüye gidiyoruz..) bi öğrendimki bodrum çekimlerine giderken ekip küçültülüyomuuşş ! Neeöğğ ?! Ne diyosunuz siz yaa ?!! Benim hayallerim vardıı !! Aslında istemiyodum. 40 derece sıcağında köpek gibi çalışmayı gerçekten istemiyodum.. Ama yinede hoş bi deneyim olabilirdi. Neyse olmadı. Bunların gitmesine son 2 gün kala bana bi de iki stajer arkadaş geldi. Çok sevindim falan derken baktım onlarda reji olmaya gelmiiş ! Bende bi hırslanma oldu.. derken bi baktım elime maaşımı almışım ?! HÖNK. Tabi iyice iş kadını moduna girdim ben sonra son iki gün iyice alıştım. Onlardan bi parça oldum. Şakalaşıyoruz,kızıyoruz,saçmalıyoruz,gülüyoruz,energy drinkler ısmarlıyoruz falan iyice kanka oldum ben bütün setle. Hatta bi kaçından abi abla sıfatı kalktı direk isme geçtim(ama onlar istedi bu benim patavatsızlığım değil öyle düşünmeyin). Neyse biz böyle güllük gülistanlık geçip giderken bizim bu set ortamı acaip dedikodu kazanıdır. Bide bildiğin baca topluluğu. Saniye başı tüterler hep. Sonra bi carlione var orda kameraman. Çok konuşur. Herşeye konuşur. Biz bununla muhabbet sohbet falan derken,lafını esirgemeyen carlione abimiz bana asılmaya başladı(set ortamında hep olan şeylermiş,set fotoğrafçısı abla öyle demişti). Ben bi 'omg?!' durumu moduna girdim. Sonra neyse bozuntuya vermeden devam ederken bu bana 'bu işteysen sigara da içiceksin içki de' falan dedi ben 'hı ?' oldum bu sefer. Baktım gayet ciddi ben dalgaya vurdum. Kaçtım ordan. Ben ömrüm hayatım boyunca sigaradan nefret eden insan,ablam ve görüntü yönetmeni Djarum Cherry'i önümde tüttürürken arkada hiç rahatsız olmadan kokusunu içime çeker oldum. Sonra bi baktım .. Hazin son. Bide üstüne ayrılık eklenince..
Dertliyim kederliyim modu.
Bakmasınlar güldüğüme, içim hala kan ağlıyo. Kolay değil gerçekten aşık olunan sevgiliyi unutmak.. Bence yeniden efkar yapmadan bu yazıyı burda bitirmeliyim. Amacım ne miydi ?
Televizyon dünyası ve yıkıcı ayrılıklar beraberinde kötü alışkanlıklarıda getirir. Önemli olan iradeni sağlam tutup,boyun eğmemek. Ben yapamadım bari diğerleri yapsın.