1 Ağustos 2011 Pazartesi

ÜST KOMŞUMUZUN YAKIŞIKLI ASİ OĞLU!!!1!!!!!111!!

3 senedir benden sır gibi sakladıkları oğullarını dün sabah tanıma şerefine nail oldum. Ah okuyucu, ben bahçede sandalyemde oturup, uçan kuşları izleyip, aşk acısı çekerken birden çıkıverdi karşıma. Balkondaymış, onların balkonları da yere yakın biraccık. Camdan beni kesiyomuş (piçe bak). Öyle birden perdenin arkasından çıkınca ödüm bokuma karıştı. "Merhaba" dedi, eliyle hafiften selam vererek. Ben ödüm bokuma karışmış ve ezilmiş kurbağa gibi gözlerim pörtlemiş bi şekilde şaşkın şaşkın çocuğa bakarken, kolundan uzanıp tshirtünün altından böğrüne doğru yol alan dövmesini gördüm. "Merhaba?" dedim. "Seni izliyordum da..." dedi, sonra benim gözlerimi pis pis kısıp üstüne atlama pozisyonuna geçtiğimi görünce toparlamaya çalıştı; "E yani şey, yanlış anlama, hani ben öyle balkonda bi şey arıyodum sonra seni gördüm öyle tek başına oturmuşsun dokunsalar ağlıcak gibisin yani ondan hani... Bi, bi sorun varsa dinleyebilirim?" dedi. Toparlandım, "Yok bişeyim sağol. Öyle tek başıma oturup kafa dinliyorum biraz.", ama çocuğun dövmeLERini inceliyorum hala. Ne idüğü belirsiz renkli falanlı filanlı dövmeleri vardı ama çoğoş duruyolardı yea. Bi de kulağındaki küpesi, kirli sakalları falan... Ah! dedim, yiyejeğam şimdi ben bunu. İkimizinde konuşası vardı. Oturduk konuştuk sonra. Adını deşifre etmicem ama adını Vanilya koydum (lsdjfldjscjds). Vanilya gibi kokuyodu çünkü. Konuşurken aralıksız onu izledim. Benim bi sapık olduğuma kanaat getirmiştir belkide iç dünyasında. En son konuşma tıkanınca; "Demek son ses metal müzikler dinleyip içimdeki metalci ruhu canlandıran sendin" dedim gülümsedim. Çocuk lafımın üstüne bir kahkaha attı... Ama öyle bi kahkaha yok. Dedim, tamam dünyanın sonu geldi, 15 bacaklı dev bi yaratık korkunç kahkahasıyla hepimizin kulak zarını patlatarak öldürcek. Ama kısa sürdü ve öhm... diyerekten toparlandı. O beni birkaç defa görmüş. Ama şansa bak ben onu hiç görmedim! Neyse geç olsun da güç olmasın. Sonra konuşmaya devam ettik falan. O akşam bana üst kattan Muse- Can't take my eyes off you şarkısını armağan etti ilk gün için ideal bi şarkı olmasada, bende ona Ümit Besen- I Love You şarkısını armağan ettim (ksjdfksdkfşjsdfksd). Tabi ki yok öyle bi hayat. O akşam Muse- Feeling Good şarkısını armağan etti, son ses. Ah cağnım yerim, bende iyi hissediyom sağolasın dedim, kendi kendime. Tabi ben ona bişey dinletemedim çünkü ben 4+1im bozuk :( Neyse okuyucu öyle yani. Vanilya'ylan öyle geçinip gidiyoruz, şimdilik. Ve o gerizekalı şuursuz aramamaya devam ederse şimdiyle kalmıcak bu geçinip gitme!!!1!!!!!111!1

2 yorum:

  1. Çok pis kıskandım şu an benim üst komşum da bana anca müziğin sesini kıs der kart karı (ühü)

    YanıtlaSil
  2. hahah aynısından bizde de var ya o kadın yüzünden hoparlörlerim bozuldu bedduası tuttu -_-

    YanıtlaSil

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.