Bu yazdıklarımı görse beni dövme şeysiyle delik deşik eder herhalde. O ne asabiyet evladım. Genç yaşta zararlı bak böyle şeyler. Yani güzel güzel oturuyoduk, aklına ne geldi de sinirlendin bi asabileştin bi triplere girdin falan. En iyisi ben olayı baştan anlatıyım sevgili okuyucu. Bi önce ki yazıyı okuyanlar bilir, bilmeyenler için özet geçiyim, üst komşumuz oğlunu benden 3 yıldır sır gibi saklıyomuş, daha yeni tanışma şerefine nail olduk birazcık. Bu mevzu da onunla ilgili işte. Dün gece cama biri tıklıyo, oda dışardan daha karanlık, altıma sıçtım korkudan gidip bakamadım cama. Baktım tıklamaya devam ediyo, evde kimse yok. Oğlum hep böyle zamanlarda mı olur böyle şeyler?! Lan tamam ölücem. Katilim geldi, camı tıklayıp bana "hazırlan öldürcem seni" diye mesaj veriyo pezevenk. Israrla tıklıyo cama. Lan tamam anladık hadi gel açıcam kapıyı öldürebilirsin, camı rahat bırak amına koyim, al kırdın! Yu bırok it!!!11!!1! Müziğin sesini kıstım iyice, bilgisayarın kapağını eğdim gittim mutfağın ışığını açtım kapının eşiğine saklandım. Bu sefer mutfağın camını tıklamaya başladı. Korkudan geberiyorum tabi o sırada. Camı tıklayanı görmeye çalışırken bi baktım el sallıyo lan katil?! Cesaretimi toplayıp cama doğru ilerlemeye başladım ama ecel terleri döküyorum korkudan. Lan sonra bi baktım dikkatlice, Vanilya'ymış ya la! Ama o an ki rahatlama, ilk defa osbir çekip boşalan ergenin rahatlığıyla kapışırdı. Gittim açtım camı, çocuğa bağırıp hakaretler yağdırmaya başladım. Çocuk napıcağını şaşırdı en son dayanamayıp "suscak mısın artık" diye bağırdı, bi pıstım bi büzüştüm bi kabuğuna çekilmiş kaplumbağa moduna girdim, ki sormayın. Sonra çocuk toparladı kendini "bahçeye gelsene" dedi, bende hiç itiraz, naz yok hemen atladım. "Çok korktun mu? Değişikli olsun dedim hahahaha" dedi. Sinirlendim, "Yok amına koyim ya iyi oldu adrenalin hormonum boşaldı. Sen eğlendin inşallah? İyi miydi öyle ben götüm götüm korkudan ölürken? Gerizekalı ya. Bi git allasen. Değişiklik olsunmuş." dicektim, ama demedim takdir edersiniz ki. "Heheh iyi oldu benimde değişikliğe ihtiyacım vardı zaten eheh" dedim. Biz böyle konuşmaca takılmaca gülmece devam ederken, ben bi espri yaptım. Ne dediğimi de hatırlamıyorum, buna birden bişey oldu, bi ciddileşti sustu falan. Gözleri bi garip bakmaya başladı. Dedim amına koyim çocuğun içine cin girdi şimdi sıçtım işte.
"Vanilya?"
Cevap yok
"Ehe, espriyi sevmedin heralde?"
Cevap yok (kaşlarını çatmaktan onun yüz öldü.......)
"İyi misin?" (iyi değil tabi amk ama ne diceğimi bilemedim ölcek lan çocuk sinirden şimdi)
Cevap var! Aha sonunda cevap verdi. Ama keşke cevap vermeyeydi! Öyle susup oturaydı.
"Benim gitmem lazım Melis." Gözümü bi açtım, çocuk yok! Karanlığa karışıp gitmiş... Senin ağzına......... Nereye gittin oğlum?! Karanlıkta bıraktı gitti beni beyinsiz ötesi. Bende Bella gibi ormansal bahçemizin ortasına yatıp cenin pozisyonunda ağladım....... dermişim. Yok lan, karanlıkta börtü böceği yerdedir hep, sanki ne. Evime gittim. Ama bütün gece de meraktan uyuyamadım yani. Niye lan?! Niyeeeeğğ??........
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.