Bu sabah kendime yabancı uyandım.
Başımın ağrısından ikiye ayrılmışım, benliğim çatlaktan akıp gitmiş.
Böyle uzak, böyle yalnız uyanmamıştım.
Koskoca bir boşluk var içimde.
Neyin boşluğu bilmiyorum. Tek bildiğim, elimi sürdüğüm her şeyin bok olduğu.
Dün gece, kendimi kaybeden kadar, ne bulursam içtim. Belki de bu yüzden kendime yabancı uyandım. Evet evet. Bu yüzden. Başka mantıklı açıklaması olamaz. Çünkü bu uyandığım sabah, benim değil. Bu eller, bu baş, bu ayaklar benim değil. Bu gördüğüm gözler benim değil.
Peki ya kimin?
Geri getirin beni bana.
Beni ben yapanları, geri getirin.
Geri gelin.